Όλα σε ένα μέρος.Στο μέρος που είσαι κι εσύ.Και ξαφνικά σταματάν τα πάντα...
Ησυχία,είσαι μόνος...όμως οι σκέψεις παραμένουν.Απλά λίγο διαφορετικές.
Είναι αποκλεστικά και μόνο οι δικές σου σκέψεις.Εσύ μαζί με το εσύ σου "in the place where dreams are made" όπως είχε πει και η Jelaisa Rose...μόνο που αυτή έβρισκε τον μπαμπά της μετά την ηρωίνη εκεί.His Vacation.My vacation.Εγώ ξανά βρίσκω εσένα...Γιατί?Αφού έχουμε φτάσει στο τέλος.Το έχουμε ξεπεράσει ήδη...Είμαστε χιλιόμετρα μακρυά ο ένας από τα όνειρα του άλλου.
Αλλά και πάλι είσαι εδώ για κάποιο λόγο.
Και πάλι γράφω για'σένα.Πάλι βρήκες τρόπο να μπλεχτείς στη ζωή μου:με έδιωξες σε έδιωξα και πάλι ο ένας κυνηγά τον άλλο.Ναι,πάλι έρχεσαι στα όνειρα μου.Κι εγώ πάλι σε δέχομαι γιατί θέλω να έρθω στα δικά σου.Δεν ξέρω αν ήμουν μέρος τους κάποια στιγμή ή άμα δεν σταμάτησα να είμαι.
Δεν ξέρω αν με σκέφετσαι τόσο καιρό ή άμα μπορώ να γίνω τα όνειρά σου.
Δεν ξέρω αν σε γνώρισα ποτέ ή αν τώρα σε μαθαίνω...
Ξέρω μόνο πως φοβάμαι να σ'αφήσω δίπλα μου γιατί φοβάμαι να πονέσω.
Ίσως να είμαστε μαζί και να μη το ξέρουμε ακόμα.
Ίσως να μη σε είχα ποτέ,να σε είχα και να σ'έχασα.Να σε βρω το πρωί στη στάση του λεωφορείου ή και να σε ψάχνω για πάντα σε δρόμους που δεν έχεις περπατήσει...και ούτε θα γνωρίσεις,
Ό,τι κι αν είσαι,πάλι μ'έκανες να σου γράψω.Να σε σκεφτώ.Να κλάψω.Να χαμογελάσω όσο βλέπω το πράσινο των ματιών σου στην καρδιά μου.Ή μήπως δεν είναι πράσινα?Δε θυμάμαι πως ήσουν χθες βράδυ στον ύπνο μου.Αλλά θυμάμαι την αγκαλιά σου και την ασφάλεια που νιώθω μαζί σου.Πόσο πρέπει να προσπαθήσω ακόμα?
Πολύ...ή ίσως λίγο.
Το σίγουρο είναι πως είμαστε εδώ σε ίδιο χρόνο και ψάχνουμε ο ένας τον άλλο.
