29 Ιουνίου 2011

as an old memory*

Πάλι άρχισα τα ίδια λάθη.
Πάλι άρχισαν τρελές σκέψεις στο μυαλό μου.
Γίνονται όλο και πιο συχνές τελευταία.
Σκέψεις τις οποίες μοιράστηκα μόνο μαζί σου.
Σκέψεις που μόνο εσύ έμαθες γιατί υπάρχουν.
Σκέψεις που έγιναν δάκρυα πόνος και αίμα.
Τότε...
Πριν χρόνια.
Κοντά στη μέρα που σε είδα πρώτη φορά.
Τη μέρα που άκουσα πρώτη φορά τη φωνή σου.

Αίμα.Πόνος...
Όχι σωματικός.Ποτέ δεν ήταν σωματικός.
Πάντα μέσα μου πονούσα.
Και μάτωνα μέρες νύχτες και μήνες.
Μέχρι που το αίμα βγήκε από την ψυχή μου και το ένιωσα στα χέρια μου.
Στο στόμα μου.Κι αργότερα από τα δάκρυα σου στα φιλιά μας.
Γιατί θέλω να με ξαναπονέσω;
Δεν πέρασε καιρός που έφυγαν τα τελευταία σημάδια.
Τα σημάδια που ήξερες πως είναι εκεί.
Τα σημάδια εκείνα που σε έκαναν να με μάθεις.

"Θέλω όποτε μπορείς να μου μιλήσεις για όσα κρύβουν αυτά τα χέρια,για όσα κρύβονται στα σημάδια σου".
´Αργησα αλλά το έκανα.
Και τα ξέρεις μόνο εσύ όσα ζούνε στα σημάδια εκείνα.

Δεν ξέρω γιατί σε σκέφτηκα..
Δεν ξέρω γιατί σκέφτηκα τα συγκεκριμένα σου λόγια και όχι κάποια άλλη μας στιγμή.
Ξέρω όμως πως πια σε σκέφτομαι και δεν πονάω.
Χαμογελάω γιατί έφυγα.
Χαμογελάω γιατί δε σ'άφησα να με πληγώσεις.
Χαμογελάω γιατί πια δεν μπορείς να με πληγώσεις.
Χαμογελάω γιατί έχω κάθε μέρα δίπλα μου αγάπη.

"Μείνε εδώ σήμερα"
"Δε θέλω...Θέλω να φύγω"
"Μη φεύγεις,μείνε..."
"Θα φύγω.Φεύγω"
"Γιατι;"
"Δεν ξέρω...Δε μ'αρέσει εδώ πια."
"..."
"Καληνύχτα Κ."

Ποτέ ξανά "αγάπη"...

20 Ιουνίου 2011

Η γατα που τη λεγαν Sylvia Plath

"There's a panther stalks me down;one day I'll have my death of him".


Αυτό το στίχο σκέφτηκα πριν που σε κοιτούσα...Είναι ένας από τους αγαπημένους μου στίχους.Σου έχω πει για αυτό το ποίημα που ξεκινάει μ'αυτον το στίχο νομίζω.Και ναι χαμογελάω τώρα που το σκέφτομαι,όπως χαμογελάω κάθε φορά που σε σκέφτομαι,όπως χαμογελάω κάθε φορά που μιλάω για 'σένα,όπως χαμογελάω σε 'σένα,όπως χαμογελάω για 'σένα!Και αυτό το χαμόγελο είναι αυτό που δίνω σε λίγα άτομα...Και σε άτομα που αγαπάω.Δεν ξέρω αν πρέπει να το παραδεχτώ κάπου αλλού αλλά μόλις το παραδέχτηκα στον ίδιο μου τον εαυτό.Ίσως είσαι εσύ αυτό το άτομο στο οποίο αναφερόμουν τόσα χρόνια στα τετράδια μου...Σε εκείνα που έχω στιμωγμένα σε κουτιά,κάτω από το κρεβάτι μου,σε εκείνα που κανείς δεν έχει δει και κανείς δε θέλει να τα δει.Στις σελίδες που κρυβόμουν από παιδί και σ'εκείνες τις σελίδες που μου κρατούσαν συντροφιά όταν ήμουν μόνη...Και ήμουν μόνη χρόνια.Μέχρι που ξανάρχισα να γράφω.Ήταν όταν ερωτεύτηκα.Μαζί με τον έρωτα μου έφυγε και η έμπνευση...Και ήθελα να σταματήσω να γράφω αλλά κάποιος δε μ άφησε και πρέπει να του πω ευχαριστώ για αυτό.Και συνέχισα να γράφω μόνο με νεύρα.Νεύρα γιατί απλά δεν ήθελα να σταματήσω πάλι να γράφω,ήξερα πως θα χανόμουν αν το ξαναέκανα αυτό το λάθος.Έγραφα από πείσμα.Νεύρα με 'μένα.Πείσμα για να μη δείξω πως είχα αφήσει το μυαλό μου να φύγει.Είχα σταματήσει και να διαβάζω...Και δεν έπρεπε.Σήμερα όμως όταν σε κοίταξα θυμήθηκα το ποίημα που με κέρδισε από την πρώτη στιγμή και με έκανε να αγαπήσω περισσότερο την ποίηση.Και ξαφνικά μου ήρθε η έμπνευση που δεν είχα.Και η όρεξη που έχασα για μερικούς μήνες...Έρωτας;Κατ'ευθείαν σκέφτηκα πώς θα ξεκινούσα το συγκεκριμένο post και το έκανα.Ήξερα πως αν ξεκινούσα τα δάχτυλά μου μετά θα πλητρολογούσαν σαν μηχανικά,από μόνα τους.Και αλήθεια έτσι έγινε.Δεν έχω ιδέα τι έχω γράψει ή πόσο έχω γράψει.Επίσης ήρθε η ώρα να παραδεχτώ πως με φοβάμαι γιατί σύντομα κάποιος θα με βοηθάει να μαζέψω τα κομμάτια μου.Και ξέρω ποιος είναι.Και ξέρω πως εσύ θα φταις που θα γίνω κομμάτια.Δε με νοιάζει καθόλου αν θα με κάνεις παζλ.Θέλω να το ζήσω κι αυτό μαζί σου κι ας είναι η μοναδική μας στιγμή.


Ήρθες από μόνος σου χωρίς να μου το πεις όπως σου ζήτησα πριν χρόνια και είμαι έτοιμη να σε δεχτώ όπως κι αν είσαι.




(Δ.Τ. σ' ευχαριστώ που με μαλώνεις όταν δεν γράφω)

15 Ιουνίου 2011

sleep with one eye open*

You, took what you wanted and left, like locusts,
Everything i gave to you, everything that we've been through,
You, bled me dry and then went, like leeches,
Go, you got what you came for now leave, like vultures

Ripped apert in minutes, what was built in seven years,

the ink scarred on your back, may as aswell of disappeared,
for as long as i remember you sold everything you owned,
but now you sold our friendship, your on your fucking own,

Sleep with one eye open

(because)
Sleep with one eye open...cunt!

If i had it my way id slit your throat


with the knife that you left in my back,
all this shame, all this guilt, all this regret,thats me,
im inside of youand this is your world fucking falling apart mate,
from the inside out, everything will fall apart at you feet,
you've got hell to pay, yeh you've got hell to pay,
you better fucking bow, bow down to me, you better beg for mercy,
get on your fucking knees, and cry me a fucking river

Sleep with one eye open

Sleep with one eye open

Best friends means forever

Best friends means forever ... cunt!


με αγαπη απο την αδερφουλα σου...

dedicated to Despoina Ti.


                                                                  *Bring me the  horizon

13 Ιουνίου 2011

what's in your head?*

Σε ειδα στον υπνο μου...
Δεν αφηνω τον εαυτο μου να σε σκεφτεται.
Ξερω πως εισαι μακρυα.
Ξερω πως δεν κοιτας πισω.
Ξερω πως με σκεφτεσαι συχνα οπως κι εγω.
Δε θελω να γυρισεις συντομα κοντα μου.
Σε σκεφτομαι συχνα τελευταια.
Θελω πολυ να σε δω.
Μην ερθεις.
Μου λειπει η αγκαλια σου.
Η αγκαλια που θελω να με κρατησει για παντα μεσα της.
Δε θελω να ερθεις γρηγορα.
Να περιμενεις-θα σε ψαξω απο μονη μου.
Ξερω πως μ'αγαπας.
Δε θελω να ερθεις ακομα.
Να ερθεις οταν θα πρεπει.
Να ερθεις οταν θα μπορω να σ'αγγιξω.
Τοτε που θα πρεπει να σ'αγγιξω.
Τοτε θα ερθει η ωρα να μεινουμε μαζι για παντα.

Με πονεσες.
Μ'εκανες να κλαψω.
Ομως τοσα χρονια σε ψαχνω.
Δε θελω να σε δω ποτε πια.
Ξερω πως θα ερθεις μονος σου.
Δεν αφηνω τον εαυτο μου να σε σκεφτεται.
Φοβαμαι να σε σκεφτω...
Μ'αγαπας και το ξερω.
Δεν ξερω τι με τραβαει σε ΄σενα.
Δε σε ξερω καθολου,μα με ξερεις οσο κανεις.

Αφησε με να σε ξεχασω.
Μη με κανεις να σε μισησω.
Ελα να με βρεις οταν θα πρεπει.

Ελα οταν θα μυριζεις φθινοπωρο...

10 Ιουνίου 2011

end of story*

Καλησπερα λοιπον.Το χθεσινο post ηταν μια μικρη ιδεα για το τι θα ακολουθησει.Σημερα εχω περισσοτερους λογους να γραψω και αυτο θα κανω.

Σημερα συνειδητοποιησα πως με εχεις κανει να σε σιχαθω.Με εκανες να μη θελω να σε ξαναβρω μπροστα μου οπως με εκανες να γινω τοσο σκληρη μαζι σου,Παρ'ολα αυτα θα κουβαλαω μια ζωη πανω μου τη μαλακια που εκανα μαζι σου.Πιο συγκεκριμενα στο αριστερο μου χερι.Και να σου θυμισω πως κι εσυ θα το εχεις ακριβως στο ιδιο σημειο.Σημερα εμαθα οσα ειπες και εχω κι αλλα να μαθω-ειμαι σιγουρη αλλωστε πως θα γινει ειδικα με αυτους που συναναστρεφεσαι.
Εχω επισης να σου πω πως με υποτιμησες αρκετα με οσα σκεφτηκες για εμενα.Πρωτον με το οτι πιστεψες πως δε θα μαθαινα ποτε οσα ελεγες και δευτερον με το οτι πιστεψες πως θα πουλουσα εναν ανθρωπο που αγαπουσα(βλ. ο ανθρωπος ησουν εσυ).Με βοηθησες αρκετα στο να σε σιχαθω και στο να δω ποιος πραγματικα ειναι διπλα μου,στο να καταλαβω ποιος ηταν φιλος μου και ποιος οχι και στο να ανοιξουν τα ματια μου και να δω πως ανθρωποι που δεν περιμενα ηταν εκει για μενα.Κατι που εσυ δεν ειχες το θαρρος να κανεις ασχετα απο τα οσα ειχαμε μοιραστει-ζησει.Ειλικρινα αυτο που εχω να σου πω ειναι ενα απλο τυπικο "καλα να περνας ΜΑΛΑΚΑ". 

Καληνυχτα απο την αδερφουλα σου.

9 Ιουνίου 2011

Κάτι σαράβαλες καρδιές*

Κατι απ'την κολαση σου ανηκει της ζωης μου.Κατι απ'τα βραδια που πεθαιναμε μαζι...Και σκοτωνα κορυδαλους να μην ακουω τη φωνη μου...Κατι σαραβαλες καρδιες στο τσιρκο της αγαπης.


Nαι καποια βραδια πεθαιναμε μαζι.Και μετα εφυγα...Δεν προσπαθησες να με κρατησεις.Εγωισμο το ειπαν καποιοι.Δε γινεται ομως να λες πως αγαπας καποιον  και να τον αφηνεις να σου φυγει τοσο ευκολα.Αν κουραστηκες εσυ μια φορα εγω κουραστηκα δεκα.Αν στεναχωρηθηκες μια φορα απογοητευτηκα δεκα.


Θελω να ξεχασεις μεχρι και πως προφερεται το ονομα μου...



                             Κι αυτη ειναι στα αληθεια η τελευταια καληνυχτα.
                                                                                                                         *Διάφανα Κρίνα