9 Αυγούστου 2011

dedicated*

το βλεμμα σου στο κενο...δε γυρνας να με κοιταξεις.
τα ακροδαχτυλα σου στα χερι μου.προσπαθουν να με χαιδεψουν μαα το χαδι σου το αισθανομαι σαν τεσσερα μαχαιρια που με κοβουν κομματια.ξανα...
ειχα πει δε θα σ αφησω να με επηρρεεασεις αλλο.μα το εκανα.
δε μετανιωνω γιατι σ αγαπαω...και εσυ μ αγαπας και το βλεπω.
μου αναβεις το τσιγαρο και μαζι με τον καπνο του χανομαι κι εγω στο τιποτα...
μα ολα αυτα πισω απο δυο ζευγαρια ματια και αμετρητα δακρυα που κρυβουν τα "δεν ξερω" που κανεις δε θελει να ακουσει.

2 σχόλια:

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.