Requiem*

   (προτεινομενο ακουσμα: http://www.youtube.com/watch?NR=1&v=CXCrnzhj-R0 )

Οπως παντα χρειαζομαι ενα τσιγαρο τετοιες ωρες.Κι αυτες οι ωρες ειναι οι ωρες που θα 'θελα να σου μιλησω αλλα δεν μπορω.Και δε μπορω γιατι δε μ εχεις αφησει εσυ.Δε με πειραζει.Ημασταν ενα παζλ που χαλασε.Και χαλασε γιατι χαθηκαν καποια κομματια του.Λιγα απο αυτα,οχι ολα.Μα κομματια βασικα.Δε μπορεις πλεον να διακρινεις προσωπα και συναισθηματα.Βλεμματα λεξεις και εκφρασεις...Ολα σε ενα.Ειμαι εδω και εισαι εκει.Ο,τι υπηρχε χαθηκε.Για καλο χαθηκε...


Θα μπορεσει να μας κανει καλυτερους.Κρατησε οσα σε κανουν να μην πονας οταν θυμασαι και οσα σε κανουν να νιωθεις καλα για αυτο που δημιουργησες καποτε.Βρεχει ξανα.Ξανα σε σκεφτομαι...Χαμογελαω τωρα πια.Ειμαι ευτυχισμενη.Δε με πονας.Χαιρομαι που χαμογελας με αυτους που εχεις διπλα σου.Πριν μερικες ωρες μου ειπαν πως δεν ταιριαζω με ενα  συγκεκριμενο ανθρωπο επειδη ειμαστε ιδιοι.Αυτο συνεβη και με εμας:παραειμαστε ιδιοι ωστε να τα βρουμε.Οσο κρατησε ηταν ομορφο.
Και αυτο κραταω και για τωρα που ολα τελειωσανε.


Παντα μπορεις να με βρεις.
Και λεω ευχαριστω που δεν ξεχνας.


Ενα αληθινο χαμογελο για ολα τα αληθινα συναισθηματα.




                   Καληνυχτα...μεχρι το ονειρο να σε παρει απο το χερι.


                                                            (*Opeth)