για το Ονειρο μου

Το παραθυρο μισανοιχτο...Φυσαει ενα χαζο αερακι.Αναβω ακομα ενα τσιγαρο πριν κοιμηθω.Καπνιζω πολυ τελευταια-καινουρια πνευμονια εκανα.

Ακουγονται βροντες.Περιμενω πως και πως να αρχισει παλι να βρεχει.Την περιμενα απο το πρωι αυτη τη βροχη.Οι βροχες που περιμενεις σε κανουν χαρουμενο οταν ερχονται.

Καποτε με μελαγχολουσαν.Καθομουν διπλα στο παραθυρο και χαζευα τις σταγονες που επεφταν και πεθαιναν.

Και μετα την αγαπησα τη βροχη.Ο λογος;Η δικια μας βροχη.Τη σκεφτομαι και χαμογελαω ακομα και τωρα.

Κατι που δεν αλλαξε οταν εφυγες.Οταν εφυγα.Οταν φυγαμε και οι δυο.Η αγαπη μου για τη βροχη εμεινε.Με κανει χαρουμενη.Με κανει να ελπιζω.

Η βροχη ερχεται οποτε αυτη θελει.Μπορει να την περιμενω μερες και να αργει.Μπορει να μην την περιμενω και να ερθει απο μονη στα ξαφνικα.Μπορει να την ψαχνω και να φευγει πανω που δειχνει πως ειναι κοντα.

Σαν τον ερωτα.Δε σε ρωταει.Κανει ο,τι αυτος θελει.

Για αυτο οποτε βρεχει νιωθω ομορφα.Οσο και να κρατησει η βροχη την απολαμβανω.Δεν ξερεις ποτε θα ειναι η επομενη φορα,και δεν ξερεις αμα θα τη ζησεις οταν θα υπαρξει η επομενη φορα.

Κι ετσι,ειμαι εδω,ακουω τις βροντες και περιμενω να βρεξει.Μπορει να γεμισω λασπες να αρρωστησω να σπασουν τα νευρα μου και να χαλασουν τα οποια σχεδια θα εχω κανει.Δε με νοιαζει!Η αναμνηση της θα με κανει να χαμογελασω.

"Φυσαει μια αργοσυρτη βροχη...Φορτωμενη με αναμνησεις και αποχαιρετισμους".

Μ αρεσει να παιζω με στιχους.Να σε κανω να σκεφτεσαι το λογο που ειπα καποιο στιχο.Συνηθως δεν εννοω τιποτα.Αυτη τη φορα εννοω και μαλιστα πολλα.

Σε περιμενω να ερθεις...Περιμενω μαζι σου να γνωρισω την ευτυχια.

Περιμενω να με παρεις στην αγκαλια σου και να ξεκινησουν ολα την ιδια στιγμη που θα τελειωσουν.

                                                          Μην ξεχασεις ποτε...