20 Ιουνίου 2012

Ναι...

Ψαχναμε να βρουμε οπλα
ξεραμε
πως ολοι πεθαινουνε
αλλα υπαρχουνε θανατοι που βαραινουνε
γιατι διαλεγουνε οι ιδιοι τροπο.
Κι εμεις αποφασισαμε
το θανατο στο θανατο
γιατι αγαπαγαμε πολυ τη ζωη.
Ξερω πως υπαρχουν αντελειωτες ακρογιαλες
και δεντρα μες στη θαλασσα
κι ο ερωτας ειναι σπουδαιο πραμα.
Αλλα επρεπε πρωτα να τελειωνουμε
με τα γουρουνια.
Ηρθες εδω και καπνιζες
κοιτωντας τα σανιδια.
Ησουν αοριστος και μακρινος
κοκκινιζες σαν τα κοριτσια
ουτε κουβεντα για ολα αυτα
ουτε και γω σου μιλησα
σουπα μοναχα "μη χανεσαι"
και συ μουπες "ναι μωρε"
κι εφυγες ξεχνωντας τα τσιγαρα σου.
Εδωσα μια κι εγω
οπως εχω δει
να κανετε οι αντρες
και τρυπησα με το δαχτυλο
περα για περα το πακετο.
Δεν ητανε κι η μαρκα μου "μωρε".


(Κατερινα Γωγου)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.