5 Ιουλίου 2012

porcelain heart*

Καθρεφτίζεσαι μπροστά μου πάλι.


Σε έναν καθρέφτη που βλέπουμε όπως θέλουμε.Όλοι έχουμε έναν τέτοιο σπίτι μας.Μερικές φορές δεν είναι καν στο σπίτι.Είναι κάποια βιτρίνα,άλλες είναι οτιδήποτε μπορεί να έχει αντανάκλαση.Αν θέλεις να δεις αυτόν τον καθρέφτη τον βλέπεις και χωρίς αντανάκλαση.Βλέπεις τις σκέψεις τις επιθυμίες και τους φόβους σου.
Αρκεί να σκέφτεσαι να θέλεις ή να φοβάσαι πολύ...


Έτσι κι εγώ μέσα σε αυτόν τον καθρέφτη είδα τα μάτια σου.Τα "μάτια μου".


Και ήταν η τελευταία φορά.


Κάπου εκεί,λίγο πριν κοιμηθώ,κατάλαβα την αλήθεια:


πέθανα στα 20 και με έθαψαν στα 80.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.