Death come near me.

Τόσο καιρό τρέχω πίσω σου.
Προσπαθώ να σε πλησιάσω μα όσο έρχομαι κοντά τόσο εσύ απομακρύνεσαι.
Τι είσαι άραγε?
Δεν ξέρω,μα σε θέλω δικό μου.
Δεν έχω δει πότε το πρόσωπό σου,μα για κάποιο λόγο ξέρω πως είναι ό,τι ομορφότερο υπάρχει.
Δε σ'έχω μυρίσει αλλά είμαι σίγουρη πως η μυρωδιά σου είναι μεθυστική.
Δε σ'έχω αγγίξει μα θέλω να ζήσω μέσα σου.

Ξέρω πως αν σε βρω θα νιώσω την ευτυχία.Ξέρω όμως πως αν σε βρω θα φτάσω στο τέλος.Θυμάμαι ακόμα την τελευταία φορά που σε πλησίασα αρκετά ώστε να νιώσω την αύρα σου πάνω στη δική μου.Μου άπλωσες το χέρι...Ήθελα τόσο πολύ να σε αγγίξω.Πίστευα πως θα πέθαινα από την ευτυχία που ένιωθα.Ήσουν αυτός που πάντα έψαχνα μα ποτέ μου δεν μπόρεσα να βρω.Μα,να,σε είχα μπροστά μου.Έβλεπα τα δάχτυλά σου μπροστά στο πρόσωπό μου αλλά ποτέ μου δε σήκωσα το κεφάλι μου να σε κοιταξω...Φοβήθηκα.Ακόμα όμως θυμάμαι τις άκρες των δαχτύλων σου,ακόμα θυμάμαι και ποτέ δε θα ξεχάσω τα πορσελάνινά σου δάχτυλα.

Έσκυψα το κεφάλι μου και σου ζήτησα να φύγεις.Μπορεί να έφυγες κατευθείαν,μπορεί και μετά από ώρες-είχα χάσει την αίσθηση του χρόνου.Έφυγες.Ίσως το ότι σε έδιωξα ήταν το μεγαλύτερο λάθος στη ζωή μου.Μα μπορεί και να ήταν η ζωή μου...

Ξέρω πως θα σε ξαναβρώ.Αργά ή γρήγορα εμείς οι δύο θα είμαστε μαζί.Και μόνη να είμαι θα σε βρω κάποια στιγμή.Προχθές το βράδυ σε ονειρεύτηκα ξανά...Ξύπνησα απότομα και τα μάτια μου ήταν βουρκωμένα.Δεν ξέρω γιατί αλλά αυτή τη φορά πίστεψα θα με πάρεις μαζί σου χωρίς να θέλω.Ένιωθα την οργή σου να με καίει.Ξαναέκλεισα τα μάτια μου και προσπάθησα να σκεφτώ κάτι άλλο...Δεν ήθελα να σε θυμάμαι έτσι.Ποτέ δε θα ήσουν έτσι.Μ αγαπάς...

Και εκεί ήρθε μια σκέψη που με έκανε να ηρεμήσω.Μια σκέψη που έχεις στείλει εσύ να με προσέχει.Η σκέψη του ανθρώπου που με προσέχει μέχρι να έρθω να σε βρω...

Καληνύχτα.