5 Σεπτεμβρίου 2011

the last one

Το τελευταιο.
Πριν απο την αποφαση...
Το φερνω κοντα στο στομα μου και η  μυρωδια του ειναι μαγευτικη.
Το αναβω και χανομαι στον καπνο του.
Μαζι με εμενα και οι σκεψεις μου.
Ποσα λαθη; Ποσα ψεματα; Τι εχω αφησει να καταστραφει τοσο καιρο... Μηπως πρεπει να σταματησω να αναλαμβανω και τις ευθυνες απο τα δικα σου λαθη και να μαθεις να τις αναλαμβανεις εσυ;
Κουραστηκα να ειμαι η μαμα σου σε καθε σου μαλακια. Ηρθε η ωρα να ωριμασεις.
Και συγγνωμη μα δε θα ειμαι εκει να το δω.
Ξερω πως εχει γινει εδω και καιρο αυτο μα δεν ηθελα να το κανω.Απο φοβο μαλλον...

Ηρθε η ωρα να πουμε αντιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.